16
آذر

اجزای نقشه توپوگرافی | شرکت مهندسی نقشه برداری

اجزای نقشه توپوگرافی

اجزای نقشه توپوگرافی شامل منحنی های میزان، پستی ها و بلندی ها، مقیاس نقشه، رنگ ها
و علائم می باشند.

نقشه ‌های توپوگرافی اهمیت زیادی در اغلب پروژه ‌های تحقیقاتی در حوزه جغرافیا، زمین ‌شناسی،
هواشناسی، شهرسازی و غیره دارند.

در حقیقت این نقشه ‌ها به ‌عنوان نقشه ‌های پایه مورد استفاده قرار می ‌گیرند و در بررسی عوامل
انسانی و طبیعی از آن ها استفاده می ‌شود.

با توجه به کاربردهای متنوع این نقشه‌ ها، بهره ‌برداری از آن‌ ها اهمیت بسیاری پیدا کرده است.

البته نقشه‌ خوانی بر اساس منحنی ‌های میزان آسان می باشد، مشروط بر آن که قواعد مربوط به
اجزای نقشه توپوگرافی را بدانیم.

در این مقاله توضیح مختصری راجع به قوانین و موارد استفاده از این نقشه ‌ها ارائه خواهیم داد.

 

معرفی کامل اجزای نقشه توپوگرافی

از جمله نقشه‌ های مهم و بسیار کاربردی برای جغرافی ‌دانان، نقشه توپوگرافی است که برای نشان
دادن خصوصیات فیزیکی سطح زمین به ‌کار می ‌رود.

تفسیر نقشه توپوگرافی دارای قوانین خاص خود می باشد که دانستن آن ‌ها امری ضروری است.

در غیر این ‌صورت این نقشه ‌ها چیزی نیستند جز تعدادی خطوط ساده که به ‌صورت پیچ در پیچ
یا با فاصله از هم قرار می‌ گیرند و نامفهوم به ‌نظر می ‌آیند.

 

به طور کلی هر نقشه توپوگرافی متشکل از اجزای زیر می باشد:

  1. منحنی میزان

  2. پستی و بلندی

  3. مقیاس نقشه

  4. رنگ ها و علائم

 

تشخیص کانون‌ های آبگیر، حوضه‌ های آبریز یا خط‌ الرأس‌ ها و خط‌ القعرها یا تهیه مقاطع توپوگرافی
برای پی بردن به حالت طبیعی شکل پستی و بلندی‌ های سطح زمین در هر مسیر، محاسبه شیب
متوسط و ارتفاع نقاط، از جمله کاربردهای این نقشه‌ هاست.

در طراحی شهرهای جدید، استفاده نقشه های توپوگرافی امری اجتناب ‌ناپذیر می باشد. هدف از شناخت
این نقشه ها، آن است که به ‌صورت کاربردی عملکرد این نقشه ‌ها مورد ارزیابی قرار گیرد.

 

تفسیر نقشه توپوگرافی توسط شرکت مهندسی نقشه برداری

همانطور که متوجه شدید نقشه ‌های توپوگرافی نقشه‌ هایی با مقیاس‌های بزرگ و کوچک هستند که
برای نشان دادن خصوصیات فیزیکی سطح زمین به کار می ‌روند.

این نقشه‌ ها برای مطالعات زمین شناسی، به خاطر اطلاعات مفید آن از جمله قابلیت اندازه گیری فواصل
افقی یا ارتفاع عمودی نقاط مختلف، یک وسیله اساسی محسوب می شوند.

منحنی‌ های میزان خطوطی فرضی هستند که تمام نقاط واقع در آن ها دارای ارتفاع یکسان نسبت به
سطح دریا یا یک مبدا مشخص می باشد.

این منحنی ها علاوه بر مشخص نمودن وضعیت پستی و بلندی ناحیه، ارتفاع و شیب واقعی محل را
نیز مشخص می ‌نمایند.

فواصل منحنی ‌های میزان بیانگر مسافت عمودی بین دو منحنی هستند. این فاصله معمولاً برای تمام
منحنی ‌های متوالی ثابت نگه داشته می ‌شود، مگر در مواقعی که ارتفاع منطقه معینی مانند قله را نشان دهند.

مقیاس نقشه توپوگرافی نیز ارتباط بین مسافت یا سطح را روی نقشه نسبت به مسافت یا سطح بر روی
زمین مشخص می کند.