روش استاتیک در تهیه نقشه UTM
روش استاتیک در تهیه نقشه UTM
روش استاتیک در تهیه نقشه UTM یکی دیگر از راه های متداول در نقشه برداری به حساب می آید.
روش استاتیک شهرتش برای استفاده آن در کار ها و پروژه هایی با حساسیت و دقت بالاست.
این دقت که در روش نقشه برداری استاتیک از آن نام برده می شود، در حد میلیمتری بوده و از
همین رو نیز می توان آن را به عنوان یک بنچ مارک یا نقطه کنترل به کار برد.
تهیه نقشه یو تی ام در روش استاتیک
در این متد، پایه و اساس کار بر “مشاهدات همزمان گیرنده ها” استوار بوده و وجود حداقل دو
گیرنده در این روش الزامیست.
بنا بر اصل نیاز به وجود دو گیرنده، دو حالت پیش می آید:
- حالت نخست که بهترین حالت است، هر دو گیرنده را در اختیار داریم.
- حالت دیگر حالتیست که تنها یک گیرنده در اختیار داریم و برای گیرنده دوم نیاز است تا از استیشن های
سامانه شمیم، به عنوان گیرنده دوم بهره ببریم.
این نکته را در نظر داشته باشید که دو گیرنده، تعداد حداقل بوده و هر چه به تعداد گیرنده ها افزوده شود
سرعت روند پروسه افزایش خواهد یافت.
نحوه کار در تهیه نقشه UTM به روش استاتیک
روش کار به این شکل است که یکی از گیرنده ها را بر روی نقطه معلوم قرار داده و در همان موقع گیرنده دیگر را
برای برداشت مهیا می سازیم.
سپس نتایج و مشاهدات حاصله را به صورت یک فایل “راینکس” جمع آوری و در نرم افزار های مربوطه نظیر
سامانه شمیم و یا “LGO” سرشکن می کنیم.
نحوه محاسبه میزان زمان پروژه
زمان برداشت در این پروسه ارتباط مستقیمی با فاصله و مسافت قرار گیری گیرنده ها از یکدیگر دارد.
به این معنی که عدد فاصله میان دو گیرنده (بر حسب کیلومتر) را به صورت دقیقه نوشته و با عدد 15 جمع می کنیم.
به عنوان مثال اگر فاصله دو گیرنده 10 کیلومتر باشدزمان انجام پروسه از فرمول زیر محاسبه می شود:
25=10+15 (یعنی نیاز به 25 دقیقه مشاهده همزمان است).
نکات مهم روش استاتیک در تهیه نقشه UTM
- بیس لاین های برداشتی باید تشکیل یک لوپ دهند تا سرشکن صورت پذیرد.
- در صورت استفاده از سیستم “شمیم” و “NCC” باید از فعال بودن آنها پیش از آغاز عملیات اطمینان حاصل کنید.
- در این روش کارهای مربوط به عملیات میدانی ساده بوده و عمده کار مربوط به پردازش های بعد از آن می شود.
- نکته بسیار مهم اینست که نرخ مشاهدات در هر دو گیرنده نباید متفاوت باشد.